ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Με την επανεκλογή της Sharan Barrow στη θέση της Γενικής Γραμματέα της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας και εκπροσώπου της ΓΣΕΕ στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας, ολοκληρώθηκε το 3ο Συνέδριο της ITUC το οποίο διεξήχθη στο Βερολίνο.

Το Συνέδριο ολοκλήρωσε τις εργασίες του με την υιοθέτηση ψηφίσματος αλληλεγγύης στους Έλληνες εργαζόμενους για τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στη χώρα μας τα τελευταία 4 χρόνια και με την απαίτηση να ανακληθούν άμεσα τα αντιδημοκρατικά, αντικοινωνικά και αναποτελεσματικά μέτρα που απέβησαν εις βάρος της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.

Το Συνέδριο

Εκφράζει την πλήρη αλληλεγγύη του στη ΓΣΕΕ και τους Έλληνες εργαζόμενους στον αγώνα τους κατά των μέτρων σκληρής λιτότητας τα τελευταία 4 χρόνια και της πλήρους αποδόμησης των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που επιβλήθηκε από την Τρόϊκα.

Λυπάται για τις νέες ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται από την Τρόϊκα  για ιδιωτικοποίηση βασικών δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών συμπεριλαμβανόμενων της ενέργειας και του νερού, τις νέες περικοπές συντάξεων κάτω από το ανεκτό επίπεδο διαβίωσης, τις δραστικές μειώσεις στα επιδόματα μητρότητας και τέκνων καθώς και τα νέα μέτρα για τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, τα οποία επιτρέπουν την απελευθέρωση των συλλογικών απολύσεων, θεσμοποιούν τις επισφαλείς μορφές εργασίας και παγιώνουν πλήρως τον κρατικό έλεγχο στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Σημειώνει πως το ύψος του δημοσίου χρέους σήμερα, το απαράδεκτο επίπεδο της ανεργίας, της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων ιδιαίτερα, μαζί με την ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, διαψεύδουν τα πρόσφατα «σενάρια επιτυχίας» (success scenarios).

Διαπιστώνει πως το πρωτογενές πλεόνασμα που εμφανίζει ο προϋπολογισμός, προέρχεται από τη λιτότητα και τη μαζική φτωχοποίηση των Ελλήνων και δεν αποτελεί πραγματική ανάκαμψη με προοπτικές δημιουργίας απασχόλησης.

Ζητά τον άμεσο τερματισμό των πολιτικών και των πειραμάτων λιτότητας και των ιστορικά αποτυχημένων «συνταγών» της που αποβαίνουν εις βάρος της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.

Εκφράζει την έντονη ανησυχία τoυ για το γεγονός ότι το κοινωνικό ντάμπινγκ, η διάβρωση της κοινωνικής συνοχής, η φτώχεια, η ανισότητα και η εκμετάλλευση αποσταθεροποιούν το πολιτικό σύστημα και δημιουργούν  τους όρους για την έξαρση της ξενοφοβίας, του λαϊκισμού, του ρατσισμού και της βίας όπως εκφράζονται μέσα από την άνοδο του Νέο-ναζιστικού μορφώματος στην Ελλάδα.

Απορρίπτει κατηγορηματικά τις επιταγές της Τρόϊκα και ζητά την ανάκληση των αντιδημοκρατικών, αντικοινωνικών, αντεργατικών και αναποτελεσματικών μνημονιακών μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα.

Ζητά την υιοθέτηση πολιτικών για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, τη δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης, διασφάλιση δίκαιων αμοιβών, ίσης μεταχείρισης, δημόσιων υπηρεσιών ποιότητας και κοινωνικής προστασίας συμπεριλαμβανομένων βιώσιμων υπηρεσιών υγείας και συνταξιοδοτικών συστημάτων.