ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ…ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ

Ένας κλάδος που έχει πληγεί είναι και οι δημοσιογράφοι, λόγω…της «οικονομικής κρίσης» (λέμε τώρα) των εργοδοτών.

Εργοδοτών που εκμεταλλεύτηκαν το όνομα της κρίσης, προκειμένου να μην πληρώνουν  τους εργαζομένους , να τους κρατούν όμηρους σε μια εφημερίδα , περιοδικό ή κανάλι και εκείνοι να απολαμβάνουν τα προνόμια των βουλευτών μας.

Πώς μου ήρθε τώρα αυτό. Διάβασα ότι η  «Αποστολή» της Αριχεπισκοπής θα βοηθάει από εδώ και στο εξής και άνεργους ή άπορους εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ ο οποίος έχει πληγεί ανεπανόρθωτα τα τελευταία χρόνια.

Πριν σχολιάσουμε το τι ακριβώς γίνεται στον κλάδο των ΜΜΕ, να παραθέσουμε την είδηση ως έχει:

«Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δέχτηκε την Παρασκευή το απόγευμα αντιπροσωπεία των Διοικητικών Συμβουλίων της ΠΟΕΣΥ, της ΕΣΗΕΑ, της ΕΣΠΗΤ, της ΕΠΗΕΑ και της ΕΤΗΠΤΑ καθώς και τον Πρόεδρο – Διευθύνοντα Σύμβουλο των ΕΛΤΑ κ. Κωστή Μελαχροινό στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής.

Σκοπός της επίσκεψης της αντιπροσωπείας ήταν η υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Αρχιεπισκοπής και των Ενώσεων προκειμένου να παρέχεται βοήθεια σε άπορους και ανέργους από τον χώρο των ΜΜΕ.

Η «Αποστολή» θα παρέχει από εδώ και στο εξής 300 δέματα με τρόφιμα, μηνιαίως, σε άπορους και άνεργους από τον χώρο των ΜΜΕ, με την ευγενική χορηγία των ΕΛΤΑ, τα οποία αναλαμβάνουν την δωρεάν αποστολή των δεμάτων.»

Δεν είναι άσχημη η είδηση αυτή. Ίσα ίσα που θα βοηθήσει χιλιάδες άνεργους δημοσιογράφους που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, ψάχνοντας για οποιαδήποτε δουλειά. Όχι μόνο στον κλάδο.

Ωστόσο, θα ήθελα να ρωτήσω τους υπευθύνους της ΕΣΗΕΑ, τον Πρωθυπουργό καθώς και τους αρμόδιους υπουργούς Οικονομίας και Εργασίας.

Το φαινόμενο «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ γιατί δεν θέλω και όχι γιατί δεν μπορώ», άρχισε να επιδεινώνεται τα τελευταία δύο χρόνια.  Μέσα σε αυτά τα χρόνια μεσολάβησαν εφημερίδες και κανάλια που άνοιξαν, συνεχόμενες απεργίες δημοσιογράφων, επισχέσεις εργαζομένων – και αυτό είναι το χειρότερο γιατί δεν θεωρούνται ούτε άνεργοι- και άνοιγμα νέων καναλιών, εφημερίδων περιοδικών.

Καταγγελίες εργαζομένων , δικαστήρια, αποφάσεις δικαίωσης εργαζομένων χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα.

Εσείς για όλα αυτά τι κάνατε; ΤΙΠΟΤΑ. Ρίχνετε το μπαλάκι στους εργαζομένους. Με τι όπλα μπορούν να κυνηγήσουν τους εργοδότες όταν το ίδιο το κράτος και η ίδια ΕΣΗΕΑ δεν μπορεί;

Γιατί επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ατιμώρητοι οι εργοδότες αυτοί; Έχετε καταλάβει ότι οι δημοσιογράφοι δεν θέλουν ελεημοσύνη αλλά δουλειά;  Δουλειά και δικαίωση για τα χρόνια που πρόσφεραν στον κλάδο; Νομίζετε ότι θέλουν να είναι άνεργοι; Νομίζετε ότι θέλουν να παίρνουν το όποιο βοήθημα τους παρέχεται;  Και ως πότε θα γίνεται αυτό;

Γιατί δεν τιμωρείτε αυτούς που έφεραν τον κλάδο στα χάλια που είναι σήμερα; Γιατί τους καλύπτεται;