«Σίγησε» για πάντα μια από τις σημαντικότερες φωνές…

Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου, «σώπασε» για πάντα σε ηλικία 73 ετών. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς  εδώ και τρία χρόνια έπασχε από σοβαρή ασθένεια των πνευμόνων που της προκαλούσε μεγάλη δυσκολία τόσο στην αναπνοή όσο και στην ομιλία

Η σορός της θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από τις 9:30 το πρωϊ της Δευτέρας στο παρεκκλήσι του Α' Νεκροταφείου, ενώ στις 15:00, στην εκκλησία του ίδιου χώρου θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία. Στη συνέχεια η σορός θα μεταφερθεί στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου όπου και θα ταφεί σε οικογενειακό τάφο.

Η Πόλυ Πάνου (28 Οκτωβρίου 1940 - 27 Σεπτεμβρίου 2013) ήταν Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια (ρεμπέτισσα).

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, όμως μεγάλωσε στην Πάτρα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Πολυτίμη Μπίθα (κατά άλλους Πολυτίμη Κολιοπάνου).

 Μπήκε στη δισκογραφία με το «Πήρα τη στράτα την κακιά»(1952) του Μπιθικώτση. Συνέχισε με το «Να πας να πεις της μάνας μου» του Ζαμπέτα- Τσάντα (1956) και Τα αδέλφια δε χωρίζουνε, Τα λιμάνια, Το δαχτυλίδι, Άλλα μου λεν τα μάτια σου, Ένα σφάλμα έκανα, Εσένα δε σου άξιζε αγάπη, Ο κόσμος όλος με κατακρίνει και άλλα.

Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».

Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του '50. Ήταν η εποχή άλλωστε ανάδειξης μίας νέας γενιάς.

Η Πόλυ Πάνου θα αναδειχτεί παράλληλα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης και ο Μπάμπης Μπακάλης θα της γράψουν τα καινούργια τραγούδια με τα οποία θα αναδειχτεί στη δισκογραφία και στο πάλκο. Πολλά απ' αυτά θ' αντέξουν να τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.

Το "Μες στην πολλή σκοτούρα μου", και το "Παίξε Χρήστο το μπουζούκι" του Βασίλη Τσιτσάνη, "Φέρτε μια κούπα με κρασί", "Οτι βρέξει ας κατεβάσει" του Απ.Καλδάρα, "Σβήσε το φως να κοιμηθούμε" του Γιάννη Παπαϊωάννου, "Πάρε το δαχτυλίδι μου", "Καυγαδάκι" του Μητσάκη, "'Αλλα μου λεν τα μάτια σου", "Ένα σφάλμα έκανα" του Δερβενιώτη, "Εσένα δε σου άξιζε αγάπη", "Τα αδέλφια δε χωρίζουνε", "'Ασε πρώτα να ξεχάσω" του Καλδάρα, "Τα λιμάνια" του Τσιτσάνη και πολλά άλλα, υπήρξαν σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία.